Bir bahçıvanın amacı küçücük tohumların içine gizlenmiş bitkilerin ve çiçeklerin gelebilecekleri en güzel hale gelmesini sağlamaktır. Bahçıvanın sanatı budur. Hiçbir bahçıvan eline verilen gül fidesinden lale elde etmeye çalışmaz. Ya da elma ağacından muz beklemez. En güzel gül, en güzel elmadır bahçıvanın istediği…
Bir heykeltıraş ise elindeki beton yığınını kendi arzu ve isteklerine göre yontar, şekillendirmeye çalışır. Zihnindeki tasarımı beton yığını üzerinde görmek ister. Heykeltıraşın amacı elindeki hiçbir vasfı olmayan, cansız beton yığınını bir sanat eseri haline getirmektir.
Her ne kadar çevremizde sanatçı ruhlu bahçıvan ve heykeltraşlara çok sık rastlamasak da bahçıvan ve heykeltıraş özelliklerini taşıyan insanları görmek için çok uzağa gitmemiz gerekmez. Şöyle bir bakın çevrenize… Özellikle anne babalara… Ne demek istediğimi daha iyi anlayacaksınız.
Gözlemlerime göre ebeveynleri ikiye ayırıyorum ben. Bahçıvan ebeveynler ve heykeltıraş ebeveynler…
Bahçıvan ebeveynler, bahçıvanların tohum yetiştirmeye gösterdiği hassasiyeti gösterir çocuklarına...Bu ebeveynler çocuklarının sahip olduğu özellikleri keşfetmeye, bu özelliklerin ortaya çıkması için gereken şartları oluşturmaya gayret ederler. Amaçları çocuklarının sahip oldukları yetenekleri geliştirmek, bu yetenekler doğrultusunda çocuklarını yönlendirmek ve çocuklarını geleceğin mutlu ve başarılı yetişkinleri haline getirmektir.Bu ebeveynler, çocuklarının en iyi olmasını sağlarken onların içlerinde sakladıkları tohumun farkında olan ebeveynlerdir.
Bir de heykeltıraş ebeveynler vardır ki onlar karşılarındaki çocuğun canlı bir varlık olduğunu unutup ona bir beton yığını muamelesi yaparlar. Çocuklarının yetenekleri, istekleri önemli değildir onlar için. Kendi zihinlerinde çocuklarına bir kalıp oluşturmuşlardır ve çocuklarının bu kalıba uymasını beklerler. Bu çocuklar ne kendi sahip oldukları yetenekleri geliştirebilir ne de ebeveynlerinin zihnindeki kalıba uyabilir. Sonuç olarak kendisini gerçekleştirememiş, öz güven eksikliği duyan ve yaptığı işten zevk alamayan bireyler ortaya çıkar.
Lütfen kendinize sorun... Siz nasıl bir ebeveynsiniz?
Sevgili anne babalar eğer topluma faydalı, mutlu ve başarılı çocuklar yetiştirmek istiyorsanız lütfen çocuklarınıza kulak verin. Onların yeteneklerini gözlemleyin. İsteklerini dinleyin. Hangi alanda başarılı hangi alanda başarısız olduklarını, başarısızlıkların ardında yatan sebepleri ve çözüm yollarını araştırın. Çocuklarınızın sizin söylediklerinizi değil, yaptıklarınızı yaptığını hep hatırlayın. Ve unutmayın çocuklarınız sizin elinize verilmiş ve şekillendirilmeyi bekleyen birer beton yığını değil, sahip oldukları yeteneklerini ortaya çıkarabilecekleri en uygun zemini bekleyen birer tohumdur. Bırakın tohumlarınız yeşersin.
Sevgilerimle,
Meryem Şanlı